Vakantie updates

We zijn inmiddels wat weekjes verder en net terug van drie weken vakantie. We stonden met een caravan te 'kamperen bij de boer' in het noorden van het land, dichterbij familie. De meiden vonden het heerlijk bij de koeien, konijntjes, geitjes, schapen en kippen en konden zich de hele dag vermaken. 

Campingleven

Het was even afwachten in hoeverre ik het campingleven allemaal nog kon, en we hebben wat dingen aan moeten passen, maar het is best goed gegaan.

Om de caravan in te komen is er een nieuw krukje met twee treden in plaats van een trede gekomen, om zo de instap wat lager te maken. Ook hebben we ligbedden besteld, omdat ik regelmatig plat moet liggen om mijn rug te ontlasten, en in de caravan gaat dat wat lastig. Zo kon ik wanneer nodig even liggen en toch buiten zijn. En voor mijn rug heb ik nu een warmtemat, die eigenlijk is bedoeld om te bevestigen in een rolstoeldeken, maar ook prima werkt als je platligt. De warmte is heel fijn voor mijn rug en ook in de rolstoel kan ik hem in mijn rug zetten. Het prijskaartje wat eraan hing was alleen wat minder fijn. Ook kon ik op het terrein van de camping gewoon met mijn rolstoel overal heen gaan, wat mij ook veel heeft ontlast. Met douchen kon mijn man mij goed helpen, iets wat thuis heel lastig is in onze 1 x 1 m douche. Al met al was het best te doen. Het is nu in ieder geval weer echt wennen om thuis trap te moeten lopen.

Rolstoel

De rolstoel zelf heeft zich ook goed gehouden, ook bij de strandopgangen en door nattig gras bleef hij gaan. Wel hebben we een nieuwe pomp moeten kopen, omdat de banden op 8-9 bar moeten worden gehouden willen de rollers goed werken en dat lukte met de fietspomp niet. Met wat improvisatie hebben we mijn rug wat aangepast met een kussen gedraaid om een rol vuilniszakken zodat hij wat meer steun geeft in mijn onderrug, want als ik er langer inzit blijft dit zeuren. We hebben net thuis de monteur van de rolstoel over de vloer gehad, omdat hij heel snel achterover kantelt, en hij zal een paar weken wegmoeten om dit allemaal aan te passen. Hopelijk kan ik dan ook een nieuwe rug krijgen die mij meer ondersteuning geeft.

Auto

Verder zijn we nog steeds druk met een auto proberen te vinden, en met name de financiële kant. Hoeveel kunnen we lenen etc., zodat we niet nog een paar jaar bezig zijn met sparen voordat ik eindelijk zelf mijn rolstoel ergens mee naartoe kan nemen. Nadeel van lenen is dat we dan echt voorlopig geen huis kunnen kopen, terwijl verhuizen heel erg nodig is om het voor mij leefbaar te houden. In de vakantie hebben we hem veel meegenomen maar het zou zo fijn zijn als hij niet steeds in- en uit elkaar gehaald zou moeten worden en ik zelf ook dat ding kan vervoeren. 

Wonen

Wat betreft onze woonsituatie hebben we nu vlak voor onze vakantie officieel de uitspraak van de WMO gekregen, wat we eigenlijk allang al wisten. Er gaat niets hier aangepast worden omdat dat niet mogelijk is. We krijgen wel een verhuisvergoeding, mits we binnen 2 jaar verhuizen naar een huis dat volledig rolstoelvriendelijk is en gelijkvloers en voldoet aan hun eisen. Als het niet binnen die termijn is, dan is het jammer en vervalt de vergoeding. Dus, daar schieten we niets mee op, want de situatie is nog steeds niet verandert.

We kunnen niet meer huren vanwege mijn inkomen, dus we moeten kopen en daarvoor hebben we de middelen niet, en al hadden we die wel, dan vind je nooit een geschikt huis, met genoeg ruimte voor ons hele gezin, en nog binnen budget. Nu ik drie weken niet heb hoeven traplopen merk ik weer echt hoeveel pijn en moeite het mij kost om op en neer te lopen. Ook kon mijn man mij tijdens de vakantie veel beter helpen met douchen, wat hier thuis nagenoeg onmogelijk is vanwege de ruimte. En dat heeft meteen impact op mijn pijnlevel en energieniveau. In dat soort essentiële dingen ga ik nu weer terug naar een slechtere situatie en er is geen zicht op een oplossing. 

Dus nu ben ik weer aan het werk en moet de vakantiechaos geleidelijk aan nog worden opgeruimd. Ook gaan we weer de strijd aan met alle instanties en kijken naar mogelijkheden, want we moeten toch iets.